22/01/2004
Η ασφάλιση ζωής έρχεται να συμπληρώσει το κοινωνικό ταμείο και να προσφέρει την εξασφάλιση που δικαιούται κάθε οικογένεια. Εξασφάλιση που δυστυχώς δεν παρέχει το κοινωνικό ταμείο, παρόλο το υψηλό κόστος του.
Οι ανάγκες που δεν καλύπτονται πλήρως από τα κοινωνικά ταμεία είναι:
1. Νοσηλεία σε κλινικές
2. Απώλεια εισοδήματος
3. Απώλεια ικανότητας εργασίας
4. Σύνταξη
5. Αποκατάσταση παιδιών και
6. Εξασφάλιση φόρου κληρονομιάς και δανείων.
Πιο συγκεκριμένα:
Τα νοσοκομειακά έξοδα αποζημιώνονται με βάση το κρατικό τιμολόγιο, το οποίο έχει πολύ μικρό ποσό αποζημίωσης και αντιστοιχεί περίπου στο 30% του πραγματικού κόστους νοσηλείας.
Η απώλεια εισοδήματος δεν καλύπτεται από όλα τα κοινωνικά ταμεία. Όμως, ακόμα και από τα ταμεία που την καλύπτουν, δεν καλύπτεται ολόκληρο το μηνιαίο εισόδημα, αλλά μόνο ο βασικός μισθός του εργαζομένου και για μικρό χρονικό διάστημα.
Ανάλογα με το ταμείο και την περίπτωση, ο εργαζόμενος πρέπει να συμπληρώσει 10 ή 15 χρόνια ασφάλισης για να έχει το δικαίωμα της αναπηρικής σύνταξης. Δυστυχώς όμως, η αναπηρική σύνταξη είναι πολύ μικρότερη των πραγματικών αποδοχών, διότι το ταμείο την υπολογίζει ανάλογα με τα χρόνια ασφάλισης και όχι ανάλογα με τις πραγματικές οικονομικές ανάγκες του εργαζομένου.
Τα κοινωνικά ταμεία δίνουν συντάξεις με βάση το διανεμητικό σύστημα. Δηλαδή, οι εισφορές των σημερινών εργαζομένων καλύπτουν τις σημερινές συντάξεις. Κυρίως η αύξηση του μέσου όρου ηλικίας του ανθρώπου έχει μειώσει τον λόγο εργαζομένων προς συνταξιούχων στο 2 προς 1 και στο σύντομο μέλλον θα μειωθεί ακόμα περισσότερο. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, τα κοινωνικά ταμεία δυσκολεύονται στην καταβολή των συντάξεων, διότι για να αντεπεξέλθουν οικονομικά, ο λόγος εργαζομένων προς συνταξιούχων πρέπει είναι 4 προς 1.
Τα κοινωνικά ταμεία δεν βοηθούν καθόλου στα έξοδα σπουδών των παιδιών και οι γονείς είναι αναγκασμένοι να επωμισθούν εξ’ ολοκλήρου το κόστος.
Τα κοινωνικά ταμεία δεν ασχολούνται καθόλου με το γεγονός ότι, όταν περάσει το πρώτο σοκ από τον πρόωρο θάνατο κάποιου μέλους της οικογένειας, το οικονομικό βάρος από τον φόρο κληρονομιάς και από τυχών δάνεια είναι μεγάλο και γίνεται ακόμη μεγαλύτερο αν αποβιώσει το οικονομικό στήριγμα της οικογένειας.